Ο Τζέισον Μπορν επέστρεψε μετά από εννέα χρόνια, αλλά μπορεί να αντέξει τη διαφημιστική εκστρατεία;
Το νέο θρίλερ είναι υψηλής τεχνολογίας με αναφορές του Σνόουντεν, αλλά είναι στα καλύτερά του όταν ο Ντέιμον «χτυπά κακούς»

Ο σκηνοθέτης Paul Greengrass και ο ηθοποιός Matt Damon συνεργάστηκαν για άλλη μια φορά για το κατασκοπευτικό θρίλερ Jason Bourne, αλλά ανταποκρίνονται στις προσδοκίες;
Η ταινία είναι η πέμπτη της σειράς Bourne και η άμεση συνέχεια του The Bourne Ultimatum του 2007 (The Bourne Legacy - η τέταρτη ταινία που κυκλοφόρησε το 2012 - δεν είχε τον Damon ούτε τον χαρακτήρα Jason Bourne, αλλά αντ' αυτού εστίασε στον πράκτορα των black ops Aaron Cross, που έπαιζε του Τζέρεμι Ρένερ).
Αυτή τη φορά, ο Ντέιμον επαναλαμβάνει τον ρόλο του ως αμνησιακός πρώην δολοφόνος της CIA, ο οποίος τώρα ζει ινκόγκνιτο ως ένας γυμνός μαχητής. Ωστόσο, όταν ο παλιός σύμμαχος Nicky Parsons (Julia Stiles) τον εντοπίζει με αποκαλύψεις που θα μπορούσαν να είναι «μεγαλύτερες από τον Ed Snowden», ο Bourne παρασύρεται σε μια παγκόσμια συνωμοσία που περιλαμβάνει κρυπτογράφηση μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έναν άτακτο αρχηγό της CIA (Tommy Lee Jones) και έναν τελευταίο τραγικό μυστικό από το παρελθόν του.
Αυτό το ανανεωτικό franchise «τρέχει με σπλαχνικό ενθουσιασμό», λέει ο Hollywood Reporter του Τοντ ΜακΚάρθι. Το αποκαλεί «μια συναρπαστική επαναβύθιση στον βίαιο και μυστηριώδη κόσμο της σκιώδης μυστικής λειτουργίας του Ματ Ντέιμον».
Από τεχνικής και υλικοτεχνικής άποψης, ο Greengrass προσφέρει, προσθέτει ο κριτικός: «Δεν υπάρχει κανένας καλύτερος όταν πρόκειται για τη σκηνοθεσία περίπλοκης, χαοτικής δράσης μέσα στην πραγματική ζωή των μεγάλων πόλεων».
Υπάρχει όμως και μια απογοητευτική συνειδητοποίηση, καταλήγει ο McCarthy: «Ανεξάρτητα από το πόσο χρόνο έχουμε αφιερώσει μαζί τους, οι χαρακτήρες παραμένουν εντελώς μονοδιάστατοι».
Jimi Famurewa στο Αυτοκρατορία υποστηρίζει ότι ο Ντέιμον και ο Γκρίνγκρας έχουν δώσει στο είδος της κατασκοπείας «άλλη μια δυναμωτική αίσθηση» και ότι ο Τζέισον Μπορν είναι «ένα τολμηρό και απόκοσμα επίκαιρο αριστούργημα κασκαντέρ και μελανιάς δράσης».
Εντάξει, αυτή η ταινία «βασικά ισοδυναμεί με μια τριάδα σκηνικών δράσης που δένονται κομψά μαζί», παραδέχεται: «Αλλά ποιος νοιάζεται πραγματικά όταν είναι τόσο εντυπωσιακές;»
Ο Jason Bourne επέστρεψε σε μια «σκληρή» πέμπτη έξοδο και «αυτή τη φορά είναι προσωπικό», λέει ο Peter Debruge στο Ποικιλία . Σε αυτή την «εκρηκτική επανένωση», ο Γκρίνγκρας και ο Ντέιμον μας κρατούν στο θρίλερ τους με ένα «υπερ-παρανοϊκό θρίλερ συνωμοσίας».
Από πολλές απόψεις, προσθέτει, «είναι η πιο ανησυχητική ταινία της σειράς», επειδή υποδεικνύει μια τεράστια συνωμοσία που απευθύνεται στον αμερικανικό λαό, που αποδίδεται επιδέξια με οπτικά κόλπα υψηλής τεχνολογίας και τεταμένη παρτιτούρα techno. Το τέλος του Λας Βέγκας καταλήγει στην ανοησία, αλλά παρόλα αυτά, «αυτή η συνέχεια προσφέρει κλείσιμο, ακόμη κι αν μας παρασύρει με την πιθανότητα επιστροφής του Μπορν».
Σίγουρα έχουν «αναβαθμίσει την τεχνολογία και έχουν στριμώξει τις αναφορές στον Σνόουντεν», λέει ο Peter Bradshaw στο Ο κηδεμόνας . Αλλά όταν ο Bourne «χτυπά κακούς» και «απελευθερώνει τεστοστερόνη σε καλοντυμένες γυναίκες», «παραμένει πιο πειστικός».
Αυτή είναι μια «διασκεδαστική αλλά ξεχασμένη ανανέωση», συνεχίζει ο Bradshaw. «Ίσως ήρθε πραγματικά η ώρα για τον Τζέισον να κλείσει το Glock του και να δώσει σε κάποιον άλλον μια ευκαιρία», λέει - ίσως η συμπρωταγωνίστριά της Alicia Vikander αξίζει να γίνει ηρωίδα δράσης;